Ang pagkakaroon ng isang terror na prof ay isa din pag-aaral. Naalala ko tuloy ang mga araw ko sa kolehiyo noon sa TIP-QC. I once on my Freshmen that time and during that time you have an aftershock of your highschool days. I have this professor that teach really well in our trigonometry class. He was a Mechanical Engineer. As we all know, pag freshmen ka eh halo halo pa ang mga kaklase mo dahil common subject pa din naman.
Nakakainip,nakakaasar kasi minsan indi sya papasok. Ang haba ng oras namin sa pag-iintay nun. Magaling syang magturo pero minsan late at minsan di mo alam na yung tinuturo dahil sa wala sya nung isang linggo. Tinamad ako at nawalan ng gana. Minsan pagmahaba ang oras ng paghihintay pumunta muna ako kasama ang ibang kaklase sa Ali-mall at magpapalamig hanggang sa hindi na makabalik at uuwi na lang.
Ito ang naging epekto sa akin ng isang terror na prof. Binagsak ako ng prof na ito dahil hindi ko na din mahabol ang lesson noon. Sinubukan ko pero mahirap na para sa akin nung mga panahon na yun para ipasa ang subject na yon.
Nung bumagsak ako, nagising ako sa katotohanan. Gumawa ako ng paraan para makabawi , nagpursige ako na sa susunod na may ganyan akong prof ay mag-aaral na ako.
This lesson served me well, even now at work. I still kept remembering that experience in my life. Life is not a two way lane. Sometimes and most of it are ONE way. You have to do best. Ika nga ng mga terror na prof.”Kayo ang mag-adjust dahil papunta palang kayo eh pabalik na kami”. At isa pa, indi lahat ng terror na prof eh magaling. Research better of the subject and you’ll know what I mean. Minsan mali din tinuturo ng mga yan. (oppps baka sa TIP lang to ha)
I’ve passed the Board Exam but without flying colors but because I look at my terror prof as just a speaker of my lesson but still I have to double time to learn more and more.
Maraming salamat,
melardenio
P.S.
Kamusta pala ang TIP-Manila
